Candida Albicans

Από τα 81 είδη του γένους Candida, λοιμώξεις συνήθως προκαλεί το είδος Candida Albicans (“ωίδιο το λευκάζον”). Πρόκειται για ένα μύκητα ο οποίος προκαλεί κυρίως ευκαιριακές λοιμώξεις σε ανθρώπους, αλλά και συστηματικές λοιμώξεις σε ανοσοκατασταλμένους ασθενείς (πχ σε ασθενείς με AIDS, ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία, μεταμόσχευση). Η Candida Albicans είναι ένας από τους μύκητες που αποτελούν τη φυσιολογική εντερική χλωρίδα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η Candida Albicans ανιχνεύεται στο 80% των ανθρώπων, χωρίς όμως να προκαλεί συμπτώματα. Η υπεραύξηση όμως της Candida Albicans οδηγεί στην καντιντίαση.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες η ποσότητα της Candida Albicans συνήθως είναι μικρή, καθώς υπό κανονικές συνθήκες ελέγχεται από το ανοσοποιητικό σύστημα και από τη φυσιολογική μικροχλωρίδα που υπάρχει στον πεπτικό σωλήνα, δηλαδή από τους υπόλοιπους μικροοργανισμούς του εντέρου. Όμως η ισορροπία ανάμεσα στην Candida Albicans και στα υπόλοιπα βακτήρια μπορεί να διαταραχθεί από διάφορες αιτίες (αντιβιοτικά, στρες, κλπ), με αποτέλεσμα την υπεραύξηση της Candida Albicans. Καντιντίαση ονομάζεται η μόλυνση που προκαλείται από τη μη φυσιολογική ανάπτυξη της Candida Albicans.

Παθογένεια και κλινικές εικόνες

Η Candida Albicans απαντάται ευρέως στους βλεννογόνους του ανθρώπου και των ζώων. Επομένως οι λοιμώξεις από Candida Albicans πρέπει να θεωρούνται ενδογενείς. Οι μυκητιάσεις από Candida Albicans εμφανίζονται σε ασθενείς με εξασθενημένη αντίσταση, περισσότερο σε διαταραγμένη κυτταρική ανοσία. Συχνότερα προσβάλλονται οι βλεννογόνοι, σπανιότερα το εξωτερικό δέρμα και τα σπλάγχνα. Κατά τις λοιμώξεις στη στοματική κοιλότητα παρατηρούνται άσπρες, στερεά προσκολλημένες εναποθέσεις στο βλεννογόνο των παρειών. Η αιδοιοκολπίτιδα μοιάζει παθομορφολογικά με τη στοματική προσβολή. Προδιαθεσικά δρουν ο διαβήτης, η κύηση, η χορήγηση προγεστερόνης, καθώς και η έντονη θεραπεία με αντιβιοτικά που καταστρέφει τη φυσιολογική χλωρίδα. Το δέρμα προσβάλλεται κυρίως στα υγρά και θερμά μέρη του. Η Candida Albicans μπορεί να προσβάλει τους πνεύμονες, τους νεφρούς και άλλα όργανα, όταν υπάρχει υποκείμενη υποβοηθητική νόσος. Στους τοξικομανείς παρατηρείται ενδοκαρδίτιδα και ενδοφθαλμίτιδα από Candida Albicans. Η χρόνια βλεννογονοδερματική καντιντίαση παρατηρείται σε διαταραχή της κυτταρικής ανοσίας.

Παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη λοιμώξεων από Candida:

Χορήγηση αντιβιοτικών ευρέως φάσματος Ορμονοθεραπεία Παρατεταμένη θεραπεία με κορτικοειδή Υπεργλυκαιμία – οξέωση Χρήση ενδοφλεβίων καθετήρων Αντινεοπλασματική χημειοθεραπεία Ακτινοθεραπεία Ουδετεροπενία Βαριές χειρουργικές επεμβάσεις Βακτηριαιμία Αιμοκάθαρση

Συμβατικά μέτρα θεραπείας

Χρησιμοποιούνται χημικά αντιμυκητιασικά φάρμακα, αναλόγως της εστίας και της βαρύτητας της καντιντίασης. Σε αυτά περιλαμβάνονται: νυστατίνη, κλοτριμοξαζόλη, αμφοτερικίνη Β, φλουκοναζόλη, κετοκοναζόλη. Παρόλο που τα αντιμυκητιασικά φάρμακα μειώνουν τον πληθυσμό της candida, οι λοιμώξεις μπορούν να υποτροπιάσουν.

Φυσικά μέτρα αντιμετώπισης

Υπάρχουν πολλές αιτίες για την υπερανάπτυξη της Candida Albicans, οι οποίες παρατίθενται παραπάνω. Μία από τις πιο συχνές αιτίες είναι η επανειλημμένη χρήση αντιβιοτικών, όπως και η χρήση κορτιζόνης ή αντισυλληπτικών φαρμάκων (τα αντιβιοτικά καταστρέφουν τους επικίνδυνους μικροοργανισμούς αλλά και τους “καλούς”, επιτρέποντας στην Candida Albicans να αναπτυχθεί στη θέση τους).

Επίσης, μια διατροφή που περιέχει πολλές επεξεργασμένες τροφές (δηλαδή ζάχαρη και επεξεργασμένους υδρογονάνθρακες) μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της φυσιολογικής χλωρίδας του γαστρεντερικού συστήματος, επιτρέποντας στην Candida Albicans, λοιπούς μύκητες και παράσιτα να αυξήσουν τον πληθυσμό τους.

Οι μυκητιάσεις του κόλπου μπορούν να προκληθούν από ένα μολυσμένο σύντροφο (στην οποία περίπτωση κρίνεται απαραίτητη και η θεραπεία του συντρόφου). Μείωση στη χρήση των αντιβιοτικών, βελτίωση της διατροφής (και ίσως συμπληρώματα ενζύμων ή προβιοτικών), περιορισμός ή αποχή από το σεξ όσο υπάρχει η λοίμωξη μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπισης της καντιντίασης.

Μενού